ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ Α.Θ.Π ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

Ἀ­ριθμ. Πρωτ. 1172

+ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ

ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

   Ἀ­δελ­φοὶ καὶ τέ­κνα ἐν Κυ­ρί­ῳ ἀ­γα­πη­τά,

   Ἡ γλυ­κύ­της τῆς Ἁ­γί­ας Νυ­κτὸς τῶν Χρι­στου­γέν­νων πε­ρι­βάλ­λει καὶ πά­λιν τὸν κό­σμον. Καὶ ἐν μέ­σῳ τῶν ἀν­θρω­πί­νων κα­μά­των καὶ πό­νων, τῆς κρί­σε­ως καὶ τῶν κρί­σε­ων, τῶν πα­θῶν καὶ τῶν ἐ­χθρο­τή­των, τῶν ἀ­νη­συ­χι­ῶν καὶ τῶν ἀ­πο­γο­η­τεύ­σε­ων, προ­βάλ­λει μὲ τὴν ἰ­δί­αν ὡς καὶ ἄλ­λο­τε γο­η­τεί­αν, πραγ­μα­τι­κὸν καὶ σύγ­χρο­νον ὅ­σον πο­τέ, τὸ μυ­στή­ρι­ον τῆς ἐ­ναν­θρω­πή­σε­ως τοῦ Θε­οῦ, προ­τρε­πό­με­νον ἵ­να «δι­και­ο­σύ­νην μά­θω­μεν οἱ ἐ­νοι­κοῦν­τες ἐ­πὶ τῆς γῆς» (πρβλ. Ἠσ. κς΄, 9), ὅ­τι «ἐ­τέ­χθη ἡ­μῖν σή­με­ρον Σω­τήρ» (Λουκ. β΄, 11).

   Ἀ­τυ­χῶς, ὅ­μως, κα­τὰ τὴν ἐ­πο­χήν μας, πολ­λοὶ ἄν­θρω­ποι σκέ­πτον­ται ὅ­πως ὁ ἐ­κτε­λε­στὴς ἐ­κεῖ­νος τῶν νη­πί­ων Ἡ­ρώ­δης, ὁ ἄ­νο­μος καὶ ἀ­δί­στα­κος, καὶ ἐ­ξο­λο­θρε­ύ­ουν τοὺς συ­ναν­θρώ­πους των δι­ὰ ποι­κί­λων τρό­πων. Ὁ στρε­βλω­μέ­νος ἀ­πὸ τὴν ἐ­γω­κεν­τρι­κό­τη­τά του νοῦς τοῦ ἐ­ξου­σι­α­στοῦ τοῦ κό­σμου το­ύ­του, ὁ ὁ­ποῖ­ος προ­σω­πο­ποι­εῖ­ται εἰς τὸ φο­νι­κὸν πρό­σω­πον τοῦ Ἡρώδου, εἶ­δε πα­ρα­δό­ξως κίν­δυ­νον δι­ὰ τὴν ὑ­πό­στα­σίν του τὴν γέν­νη­σιν ἑ­νὸς ἀ­θώ­ου Παι­δί­ου. Καὶ ὡς κα­ταλ­λη­λό­τε­ρον τρό­πον δι­ὰ τὴν προ­φύ­λα­ξιν τῆς κο­σμι­κῆς ἐ­ξου­σί­ας του ἀ­πὸ τὸν κίν­δυ­νον, τὸν ὁ­ποῖ­ον ἐ­νέ­πνε­εν εἰς αὐ­τόν –κα­τὰ τὴν ἄ­πο­ψίν του- ἡ γέν­νη­σις τοῦ Παι­δί­ου, ἐ­πέ­λε­ξε τὴν ἐ­ξο­λό­θρευ­σίν του.

   Δι­ὰ νὰ σω­θῇ ἀ­πὸ τὰς φο­νι­κὰς δι­α­θέ­σεις τὸ Βρέ­φος Ἰ­η­σοῦς, δι­ὰ τὸ ὁ­ποῖ­ον ὡ­μί­λη­σαν οἱ Ἄγ­γε­λοι, ἠ­ναγ­κά­σθη νὰ φύ­γῃ εἰς Αἴ­γυ­πτον, κα­τα­στὰν οὕ­τω, θὰ ἐ­λέ­γο­μεν μὲ τὴν ὁ­ρο­λο­γί­αν τῆς ἐ­πο­χῆς μας, «πο­λι­τι­κὸς πρό­σφυξ», ὁ­μοῦ με­τὰ Μα­ρί­ας τῆς Μη­τρὸς Αὐ­τοῦ, τῆς Ὑ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου, καὶ τοῦ μνή­στο­ρος Ἰ­ω­σήφ.

   Εἰς τὴν ἐ­πο­χήν μας, θε­ω­ρου­μέ­νην ὡς ἐ­πο­χὴν προ­ό­δου, πολ­λὰ παι­δί­α ἀ­ναγ­κά­ζον­ται νὰ κα­τα­στοῦν πρό­σφυ­γες ἀ­κο­λου­θοῦν­τα τοὺς γο­νεῖς των δι­ὰ νὰ σώ­σουν τὴν ζω­ήν των, τὴν ὁ­πο­ί­αν ὑ­πο­βλέ­πουν ποι­κι­λώ­νυ­μοι ἐ­χθροί των. Τὸ γε­γο­νὸς τοῦ­το, ἀ­πο­τε­λεῖ ὄ­νει­δος δι­ὰ τὸ ἀν­θρώ­πι­νον γέ­νος.

   Δι­ὸ καὶ ἐ­πὶ τῇ Γεν­νή­σει τοῦ Παι­δί­ου Ἰ­η­σοῦ, τοῦ ἀ­λη­θι­νοῦ λυ­τρω­τοῦ καὶ Σω­τῆ­ρος ἡ­μῶν, δι­α­κη­ρύτ­το­μεν ἀ­πὸ τοῦ Ἁ­γι­ω­τά­του Ἀ­πο­στο­λι­κοῦ καὶ Πα­τρι­αρ­χι­κοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Θρό­νου ὅ­τι αἱ κοι­νω­νί­αι πᾶ­σαι πρέ­πει νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σουν τὴν ἀ­σφα­λῆ ἀ­νά­πτυ­ξιν τῶν παι­δί­ων καὶ νὰ σε­βα­σθοῦν τὸ δι­καί­ω­μά των εἰς τὴν ζω­ήν, εἰς τὴν παι­δεί­αν καὶ εἰς τὴν κα­νο­νι­κὴν ἀ­νά­πτυ­ξίν των, τὴν ὁ­ποί­αν ἠμ­πο­ρεῖ νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σῃ ἡ ἀ­να­τρο­φὴ καὶ δι­α­παι­δα­γώ­γη­σίς των ἐν­τὸς τοῦ πλαι­σί­ου τῆς πα­ρα­δο­σι­α­κῆς οἰ­κο­γε­νεί­ας, μὲ βά­σιν τὰς ἀρ­χὰς τῆς ἀ­γά­πης, τῆς φι­λαν­θρω­πί­ας, τῆς εἰ­ρή­νης, τῆς ἀλ­λη­λεγ­γύ­ης, ἀ­γα­θῶν τὰ ὁ­ποῖ­α κο­μί­ζει εἰς ἡ­μᾶς σή­με­ρον ὁ δι᾿ ἡ­μᾶς σαρ­κω­θεὶς Κύ­ρι­ος.

   Ὁ τε­χθεὶς Σω­τὴρ κα­λεῖ ὅ­λους νὰ ἀ­πο­δε­χθῶ­μεν τὸ μή­νυ­μα τοῦ­το τῆς σω­τη­ρί­ας τῶν ἀν­θρώ­πων. Εἶ­ναι ἀ­λη­θὲς ὅ­τι εἰς τὴν μα­κρὰν ἀν­θρω­πί­νην ἱ­στο­ρί­αν οἱ λα­οὶ ἐ­πραγ­μα­το­πο­ί­η­σαν πολ­λὰς με­τα­κι­νή­σεις καὶ ἐ­ποι­κι­σμο­ύς. Ἠλ­πί­ζο­μεν ὅ­μως ὅ­τι, με­τὰ τοὺς δύ­ο παγ­κο­σμί­ους πο­λέ­μους καὶ τὰς πε­ρὶ τῆς εἰ­ρή­νης δι­α­κη­ρύ­ξεις ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν καὶ πο­λι­τι­κῶν ἡ­γε­τῶν καὶ ὀρ­γα­νι­σμῶν, αἱ σύγ­χρο­νοι κοι­νω­νί­αι θὰ ἠ­δύ­ναν­το νὰ ἐ­ξα­σφα­λί­σουν τὴν εἰ­ρη­νι­κὴν δι­α­βί­ω­σιν τῶν ἀν­θρώ­πων εἰς τὰς χώ­ρας των. Ἀ­τυ­χῶς, τὰ γε­γο­νό­τα δι­α­ψε­ύ­δουν τὴν ἐλ­πί­δα, δι­ό­τι με­γά­λαι μᾶ­ζαι ἀν­θρώ­πων πρὸ τῆς ἀ­πει­λῆς τῆς ἐ­ξο­λο­θρεύ­σε­ώς των ἀ­ναγ­κά­ζον­ται νὰ λά­βουν τὴν πι­κρὰν ὁ­δὸν τῆς προ­σφυ­γι­ᾶς.

   Ἡ δι­α­μορ­φου­μέ­νη αὕ­τη κα­τά­στα­σις, μὲ τὸ δι­αρ­κῶς ὀγ­κού­με­νον κῦ­μα τῶν προ­σφύ­γων, αὐ­ξά­νει τὰς εὐ­θύ­νας ἡ­μῶν, ὅ­σων ἔ­χο­μεν εἰ­σέ­τι τὴν εὐ­λο­γί­αν νὰ ζῶ­μεν εἰ­ρη­νι­κῶς καὶ μὲ κά­ποι­αν ἄ­νε­σιν, νὰ μὴ μέ­νω­μεν ἀ­ναί­σθη­τοι ἐ­νώ­πι­ον τοῦ κα­θη­με­ρι­νοῦ δρά­μα­τος χι­λι­ά­δων συ­ναν­θρώ­πων μας, ἀλ­λὰ νὰ ἐκ­φρά­σω­μεν εἰς αὐ­τοὺς τὴν ἔμ­πρα­κτον ἀλ­λη­λεγ­γύ­ην καὶ ἀ­γά­πην μας, μὲ τὴν βε­βαι­ό­τη­τα ὅ­τι κά­θε εὐ­ερ­γε­σί­α πρὸς αὐ­τοὺς ἀ­πο­βαί­νει εἰς τὸ πρό­σω­πον τοῦ τε­χθέν­τος καὶ σάρ­κα λα­βόν­τος Υἱ­οῦ τοῦ Θε­οῦ, ὁ Ὁ­ποῖ­ος ἦλ­θεν εἰς τὸν κό­σμον ὄ­χι ὡς βα­σι­λεύς, ὄ­χι ὡς ἐ­ξου­σι­α­στής, ὄ­χι ὡς δυ­νά­στης, ὄ­χι ὡς πλού­σι­ος, ἀλ­λὰ ἐ­τέ­χθη ὡς γυ­μνὸν καὶ ἀ­νυ­πε­ρά­σπι­στον Βρέ­φος, εἰς σμι­κρὸν σταῦ­λον, ἄ­νευ ἑ­στί­ας, ὅ­πως ζοῦν αὐ­τὴν τὴν στιγ­μὴν χι­λι­ά­δες συ­ναν­θρώ­πων μας, καὶ ἠ­ναγ­κά­σθη ἐκ τῶν πρώ­των ἐ­τῶν τῆς ἐ­πι­γεί­ου ζω­ῆς Του νὰ ξε­νι­τευ­θῇ εἰς χώ­ραν μα­κράν, δι­ὰ νὰ σω­θῇ ἐκ τοῦ μί­σους τοῦ Ἡ­ρώ­δου. Τῶν νη­πί­ων τῶν ση­με­ρι­νῶν προ­σφύ­γων, θὰ ἐ­λέ­γο­μεν, τὸ ἀ­θῷ­ον αἷ­μα ἡ γῆ καὶ ἡ θά­λασ­σα πί­νουν, τοῦ δὲ Ἡ­ρώ­δου ἡ ἀ­να­σφα­λὴς ψυ­χή «τὸ κρῖ­μα ἐ­δέ­ξα­το».

   Αὐ­τὸ τὸ τε­χθὲν καὶ εἰς Αἴ­γυ­πτον πο­ρευ­ό­με­νον Θεῖ­ον Βρέ­φος εἶ­ναι ὁ πραγ­μα­τι­κὸς ὑ­πε­ρα­σπι­στὴς τῶν ση­με­ρι­νῶν προ­σφύ­γων, τῶν δι­ω­κο­μέ­νων ὑ­πὸ τῶν συγ­χρό­νων Ἡ­ρω­δῶν. Αὐ­τό, τὸ Βρέ­φοςἸ­η­σοῦς, ὁΘε­ὸςἡ­μῶν, «ἐ­γέ­νε­το τοῖς ἀ­σθε­νέ­σιν ὡς ἀ­σθε­νής» (πρβλ. Α΄ Κορ. θ΄, 22), σύμ­μορ­φον πάν­των ἡ­μῶν, τῶν ἀ­δυ­νά­των, τῶν ἐ­ξου­θε­νη­μέ­νων, τῶν κιν­δυ­νευ­όν­των, τῶν προ­σφύ­γων. Ἡ συμ­πα­ρά­στα­σις καὶ ἡ βο­ή­θει­α ἡ­μῶν πρὸς τοὺς δι­ω­κο­μέ­νους καὶ ἐ­κτο­πι­ζο­μέ­νους συ­ναν­θρώ­πους μας, ἀ­νε­ξαρ­τή­τως φυ­λῆς, γέ­νους καὶ θρη­σκεί­ας, θὰ εἶ­ναι δι­ὰ τὸν τε­χθέν­τα Κύ­ρι­ον δῶ­ρα πο­λυ­τι­μό­τε­ρα τῶν δώ­ρων τῶν μά­γων, θη­σαυ­ροὶ τι­μι­ώ­τε­ροι «χρυ­σοῦ καὶ λι­βά­νου καὶ σμύρ­νης» (πρβλ. Ματθ. β΄, 11), πλοῦ­τος πνευ­μα­τι­κὸς ἀ­να­φαί­ρε­τος καὶ μό­νι­μος, ὁ ὁ­ποῖ­ος δὲν θὰ φθα­ρῇ ὅ­σοι αἰ­ῶ­νες καὶ ἐ­ὰν πα­ρέλ­θουν, ἀλ­λὰ θὰ μᾶς ἀ­να­μέ­νῃ εἰς τὴν βα­σι­λεί­αν τῶν Οὐ­ρα­νῶν.

   Ἂς προ­σφέ­ρω­μεν ἕ­κα­στος ὅ,τι δυ­νά­με­θα εἰς τὸν ἐν τῷ προ­σώ­πῳ τῶν προ­σφύ­γων ἀ­δελ­φῶν μας ὁ­ρώ­με­νον Κύ­ρι­ον. Ἂς προ­σφέ­ρω­μεν εἰς τὸν ἐν Βη­θλε­ὲμ τι­κτό­με­νον σή­με­ρον μι­κρὸν Χρι­στὸν αὐ­τὰ τὰ τί­μι­α δῶ­ρα τῆς ἀ­γά­πης, τῆς θυ­σί­ας καὶ τῆς φι­λαν­θρω­πί­ας, μι­μού­με­νοι τὴν Αὐ­τοῦ εὐ­σπλαγ­χνί­αν, καὶ ἂς προ­σκυ­νή­σω­μεν Αὐ­τὸν με­τὰ τῶν ἀγ­γέ­λων, τῶν μά­γων, τῶν ἁ­πλο­ϊ­κῶν ποι­μέ­νων, κρά­ζον­τες τό «δό­ξα ἐν ὑ­ψί­στοις Θε­ῷ καὶ ἐ­πὶ γῆς εἰ­ρή­νη, ἐν ἀν­θρώ­ποις εὐ­δο­κί­α» (Λουκ. β΄, 14), σὺν πᾶ­σι τοῖς Ἁ­γί­οις.

   Ἡ χά­ρις καὶ τὸ πλού­σι­ον ἔ­λε­ος τοῦ πρό­σφυ­γος Βρέ­φους Ἰ­η­σοῦ εἴ­η­σαν με­τὰ πάν­των ὑ­μῶν!

Χρι­στού­γεν­να ‚βι­ε΄

† Ὁ Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος

δι­ά­πυ­ρος πρὸς Θε­ὸν εὐ­χέ­της πάν­των ὑ­μῶν